Jak wspomniałeś na marginesie, to naprawdę zależy od rodzaju pigułki. Ponieważ zachodzą interakcje chemiczne między jedzeniem a pigułką, np. tetracyklina i mleko (tetracyklina i wapń tworzą kompleksy, inaktywując w ten sposób antybiotyk).

Ogólnie pH żołądka nie jest tak ważne dla wchłaniania leku, jak to ma miejsce w jelicie cienkim. Jednak niektóre leki mogą ulec zniszczeniu w kwasie, dlatego niektóre tabletki mają powłokę kwasoodporną. Ta sierść jest zwykle słabym kwasem. Ponieważ pH w żołądku jest bardzo niskie (1-3), słabe kwasy pozostają protonowane, dlatego nie są polarne i nie można ich rozpuszczać w wodzie. Później w dwunastnicy pH waha się między 8-9, słaby kwas powłoczki deprotonuje się i rozpuszcza. Lek zostaje uwolniony. To jest powód, dla którego nie możesz podzielić wszystkich tabletek!

Powodem, dla którego powinieneś jeść jedzenie z niektórymi lekami jest to, że mogą one podrażniać błonę śluzową żołądka (np. Diklofenak), a jedzenie służy jako bufor „rozcieńcza” lek. Inne substancje potrzebują pożywienia do prawidłowego funkcjonowania, np. żelazo należy przyjmować z sokiem pomarańczowym lub innymi sokami bogatymi w witaminę C (kwas żołądkowy utlenia Fe2 + -> Fe3 + , ale Fe3 + nie może zostać wchłonięty, dlatego witamina C jest potrzebna jako środek redukujący).

Nie można odpowiedzieć na pytanie, które jedzenie jest najlepsze, ponieważ każdy pacjent jest inny. Dopóki jedzenie nie szkodzi lekowi, każde jedzenie, które lubisz, jest dobre. Zwykle wystarczy kilka krakersów, jednak jeśli zaczniesz odczuwać ból brzucha, dobrym pomysłem będzie jedzenie większej ilości. Ponieważ większość leków powinna być przyjmowana o stałej porze dnia, dobrym pomysłem jest przyjmowanie ich 5 minut po zwykłym posiłku.

Jednak niektórych pokarmów nie należy spożywać podczas przyjmowania leków, ponieważ indukują / hamują układ cytochromu P450 w wątrobie, a tym samym prowadzą do niewystarczającego lub niebezpiecznego wysokiego poziomu leku we krwi.

• Sok grejpfrutowy indukuje Cyt P450 3A4, co czasami prowadzi do znacznego zwiększenia biodostępności wielu leków i ziół (i na odwrót w przypadku kilku), a tym samym do przedawkowania lub niedostatecznej dawki.